موضوع حکم ادرار هنگام حمام کردن در اسلام، یکی از مسائل فقهی است که به‌ویژه در زمینه نظافت و پاکیزگی بدن مورد توجه قرار گرفته است. اسلام به عنوان دینی که به پاکیزگی جسم و روح تأکید فراوانی دارد، رفتارهای مختلف انسانی را در ارتباط با نظافت و بهداشت شخصی به دقت مشخص کرده است. ادرار کردن در هنگام حمام یکی از مسائلی است که در فقه اسلامی به آن پرداخته شده است. بسیاری از فقیهان، ادرار در محیط حمام را به دلایل بهداشتی و فقهی نامناسب دانسته و آن را توصیه نمی‌کنند، چرا که ممکن است محیط حمام که باید پاک و تمیز باشد، آلوده شود.
از سوی دیگر، دیدگاه‌های علمی نیز در این زمینه مطرح است. در این مقاله از ناجی بلاگ علاوه بر بررسی احکام فقهی اسلام در رابطه با ادرار هنگام حمام، به دیدگاه‌های علمی نیز پرداخته می‌شود تا این موضوع از جنبه‌های مختلف مورد بررسی قرار گیرد.
بیشتر بخوانید: خواص و روش صحیح انجام غسل فلق + منبع و سندیت
حکم ادرار هنگام حمام کردن در اسلام
از نظر احکام شرعی، ادرار کردن به صورت ایستاده و همچنین در مکان‌هایی که برای غسل یا وضو استفاده می‌شود، مکروه و ناپسند است.
در بسیاری از فتواها نیز، ادرار کردن در حمام توصیه نمی‌شود، چرا که ممکن است باعث آلوده شدن محیط شود. در حقیقت، محیط حمام جایی است که به‌طور طبیعی برای نظافت استفاده می‌شود و ادرار می‌تواند باعث ایجاد نجاست و کثیفی شود. بنابراین، بهتر است که قبل از استحمام، ادرار خود را در جای مناسب و دور از محل استحمام انجام دهید تا از آلودگی محیط جلوگیری شود. بنابراین، ادرار کردن در حمام نه تنها از لحاظ بهداشتی، بلکه از دیدگاه دینی نیز مسئله‌ساز است.
متخصصان نیز تأکید می‌کنند که نباید ادرار کردن زیر دوش حمام را به یک عادت همیشگی تبدیل کرد، زیرا این کار می‌تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند و بر تعداد دفعات نیاز به تخلیه ادرار تأثیر بگذارد.
احادیث درباره ادرار در حمام
در برخی از احادیث ذکر شده است که ادرار کردن در حمام می‌تواند منجر به وسوسه‌های شیطانی شود. همچنین تأکید شده که این عمل می‌تواند زمینه‌ساز آلودگی‌های معنوی و مشکلات روحی گردد.
در حدیثی از پیامبر اکرم (ص) آمده است: “از ادرار در حمام خودداری کنید، زیرا بیشتر وسوسه‌های شیطان از این طریق به شما القا می‌شود.”
امام صدیق (ص) فرموده‌اند: “در حمام ادرار نکنید، زیرا این کار باعث ناراحتی و مشکلات معنوی خواهد شد.”
از امیر المؤمنین(ع) منقول است: بول کردن در حمام، مورث فقر و پریشانی اسث.
از پيامبراكرم (ص) نقل شده است كه فرمود: «25 چيز مايه فقر مي‌شوند [از آن جمله است]: برهنه ادرار كردن…»
این احادیث نشان می‌دهند که این عمل نه تنها از جنبه بهداشتی، بلکه از نظر اخلاقی و معنوی نیز مورد نهی قرار گرفته است.
زیان‌های بهداشتی ادرار در حمام
ادرار به عنوان یک ماده زائد بدن شناخته می‌شود که عمدتاً از آب تشکیل شده، اما حاوی مقادیر زیادی مواد سمی و زائد نیز هست. حمام به دلیل رطوبت بالایی که دارد، محیطی مناسب برای رشد و تکثیر باکتری‌ها به شمار می‌رود. در صورت ادرار کردن در حمام، این مواد می‌توانند برای مدت طولانی‌تری در فضا باقی بمانند و زمینه را برای انتقال میکروب‌های مختلف فراهم کنند.
علاوه بر این، اگر حمام به‌خوبی تمیز و ضدعفونی نشود، ترشحات ناشی از ادرار می‌توانند خطر ابتلا به عفونت‌های قارچی و باکتریایی را افزایش دهند. همچنین، وجود مواد شیمیایی در ادرار ممکن است با مواد شوینده و دیگر محصولات بهداشتی واکنش نشان دهد.
مشکلات ممکن ناشی از ادرار کردن زیر دوش چیست؟
- آسیب به سیستم لوله‌کشی: ادرار می‌تواند به تدریج به لوله‌های حمام آسیب برساند و منجر به ترکیدگی یا نشت آب شود.
- ایجاد بوی ناخوشایند: ادرار کردن در حمام ممکن است بوی نامطبوعی ایجاد کند که برای شما و دیگران آزاردهنده باشد.
- مسائل بهداشتی: رطوبت ناشی از ادرار می‌تواند شرایط مناسبی برای رشد باکتری‌ها و ویروس‌ها فراهم کند.
- خشکی پوست: تماس ادرار با پوست ممکن است باعث خشکی یا تحریک آن شود.
- نقض قوانین ساختمانی: در برخی مناطق، این عمل ممکن است خلاف مقررات بهداشتی تلقی شود و عواقب قانونی به همراه داشته باشد.
- نفوذ آب به ساختار ساختمان: ادرار می‌تواند به دیوارها یا کف حمام نفوذ کرده و موجب آسیب شود.
- ظاهر نامناسب حمام: این عادت می‌تواند به حمام شما ظاهری ناخوشایند ببخشد.
- نارضایتی همسایگان: بوی ناشی از ادرار ممکن است به فضاهای مشترک یا واحدهای دیگر سرایت کرده و نارضایتی ایجاد کند.
- جذب بو: دکوراسیون حمام ممکن است بوی ادرار را به خود جذب کرده و آن را ماندگار کند.
- خطر لغزش و آسیب بدنی: ادرار می‌تواند سطح حمام را لغزنده کرده و خطر سقوط را افزایش دهد.
نوشته حکم ادرار هنگام حمام کردن در اسلام و دیدگاه علمی درباره آن اولین بار در ناجی بلاگ. پدیدار شد.